Lotnictwo w Naval Thunder

Niektóre floty w Naval Thunder mogą posiadać lotniskowce. Podczas fazy ataku lotniczego i okrętów podwodnych, można użyć samolotów pokładowych do przeprowadzenia dwóch nalotów (tzw. sorties – wypadów) przeciwko flocie przeciwnika przed rozpoczęciem gry. Kolejny, ostatni nalot, może zostać wykonany także w trakcie gry w losowo określonej turze. 

Kości ataku lotniczego. 

Samoloty są zorganizowane w klucze. Każdy klucz reprezentuje 4 samoloty. Całkowita liczba kluczy może być mniejsza niż rzeczywista, bo część samolotów jest zapasowa, w trakcie przeglądów, itp.

Każdy klucz generuje jedną kość ataku. Kości te są zgrupowane w puli kości, zależną od typu samolotów i misji w jakiej mają być użyte. Podczas wypadu (sortie) liczba kości będzie redukowana ze względu na straty ponoszone w walkach powietrznych i od ognia plot. Pojęcia klucza lotniczego i kości ataku są w grze używane wymiennie.  Kiedy traci się kość ataku oznacza to utratę klucza samolotów. 

W grze mamy kilka typów samolotów – myśliwskie (F), torpedowe (TB), nurkujące (DB), bombowe (LB) oraz rozpoznawcze. Na kartach okrętów mamy pole Aircraft zwierającą tabelkę z dwoma wierszami określającymi maksymalną i aktualną (pomniejszoną o starty) liczbę samolotów poszczególnych typów. Ostatnia kolumna tabelki (Flt Ops) mówi o ilości operacji lotniczych, w których dany okręt/lotniskowiec może brać udział.

Jeśli lotniskowiec zatonie, jego samoloty mogą lądować na innych lotniskowcach własnej floty, o ile nie zostanie przekroczona ich pojemność.

Pojemność lotniskowca to suma wszystkich samolotów z wiersza max karty okrętu.

Typy samolotów

Każdy okręt wielkości od krążownika wzwyż może mieć na pokładzie jeden lub więcej typów samolotów, ale tylko lotniskowce mogą transportować samoloty F, TB, DB i LB. Pozostałe okręty mogą mieć na pokładzie jedynie samoloty rozpoznawcze.

Myśliwce (F) – nadają się do walki powietrznej ale mogą także służyć do oślepiania obrony plot okrętu. Są jednocześnie najskuteczniejszym środkiem obrony plot floty.

Samoloty torpedowe (TB) – przenoszą jedno torpedę i są przeznaczone do walki powietrze-woda; są bardzo niebezpieczne bo torpedy potrafią zdewastować okręt.

Samoloty nurkujące (DB) – atakują w stromym locie nurkowym co powoduje, ze są trudne do trafienia; bomby są mniej groźne od torped ale przy trafieniu bomba zyskuje się bonus prze teście penetracji, i dodatkowo każde trafienie bomba zmniejsza o jeden ilość operacji lotniczych dopuszczalnych dla trafionego okrętu.

Bombowce (LB) – niektóre bombowce konstruowano specjalnie jako pokładowe do walki morskiej a inne jako lądowe do atakowania celów naziemnych. Samoloty tego typu były nieskuteczne przeciwko okrętom.

Samoloty rozpoznawcze (R) – są wykorzystywane tylko jako opcja i nie są wykorzystywane w normalnej wersji gry.

Wyprawy lotnicze

Morskie walki samolotów były zatrważającymi starciami wirujących samolotów i grubej warstwy ognia plot.

W czasie fazy walki powietrznej i ataku podwodnego mają miejsce dwie wyprawy lotnicze. Zakłada się, że ataki te mają miejsce  jedną dobę przed bitwą, bo samoloty mają znacznie większy zasięg niż działa okrętowe. Trzecia wyprawa ma miejsce podczas losowo wybranej tury.

Rozstrzyganie wypraw lotniczych jest dość skomplikowane i jest podzielone na kilka kroków, w których trzeba wykonać kilka czynności, w tym dokonać zapisów w karcie śledzenia postępów lotniczych. Są to następujące kroki:

1. Obliczenie całkowitej liczby samolotów

2. Wyznaczenie myśliwców do obrony plot (CAP)

3. Wyznaczenie myśliwców do uderzenia lotniczego

4. Walka myśliwców obrony plot z eskortującymi

5. Walka myśliwców obrony plot z bombowcami (LB, TB, DB)

6. Ogień plot okrętów

7. Ataki powietrze-woda

8. Kontrola uszkodzeń

9. Zamiana atakującego z broniącym (i powtórzenie czynności 1-8)

10. Odzyskiwanie samolotów

Ad 1. Każdy z graczy sumuje liczbę wszystkich samolotów poszczególnych typów we własnej flocie. Uzyskane wartości wpisuje do swojej karty śledzenia postępów wyprawy lotniczej.  (Sortie tracking sheet). W sekcji Wyprawa 1 ignoruje się nawiasy. Są one wykorzystywane przy wykorzystaniu opcji (użycie lotnictwa lądowego).

Ad 2. Każdy z graczy w sekrecie przed przeciwnikiem wyznacza pewną liczbę myśliwców do patrolowania nieba nad własną flotą (Combat Air Patrol – CAP). Myśliwce te zostaną użyte do walki z wyprawą lotniczą przeciwnika. Liczbe tych myśliwców wpisuje się do komórki Starting CAP pod nagłówkiem CAP.

Ad 3. Należy wyznaczyć gracza, który swój atak przeprowadzi pierwszy (nie ma znaczenia, który bo skutki trafień rozpatruje się na końcu fazy).

Gracz atakujący, dzieli swoje myśliwce na te które będą eskortować samoloty uderzeniowe i te które wezmą udział w ataku. Liczbę myśliwców przydzielonych do poszczególnych zadań zapisuje się  w karcie śledzenia postępów wyprawy lotniczej pod nagłówkiem Strike Force.

Myśliwce eskortowe wykorzystuje się do związania osłony myśliwskiej sił przeciwnika (CAP). Myśliwce przydzielone do sił uderzeniowych, są wykorzystywane do przygniecenia obrony plot wrogich okrętów.

Do każdego zadania można wyznaczyć tyle myśliwców ile się chce. Trzeba jednak pamiętać, że jeśli wrogich myśliwców CAP będzie więcej, to zamiast myśliwcami zajmą się one bombowcami. Każdy gracz musi przewidzieć ilość myśliwców przeciwnika przypisanych do poszczególnych zadań.

Obrońca dzieli swoją pulę kości CAP na dwie części. Pierwsza ma się zająć myśliwcami osłony wyprawy lotniczej. Trzeba wyznaczyć tyle myśliwców CAP do walki z myśliwcami przeciwnika, ile myśliwców eskortujących ma przeciwnik (jeśli nie mamy ich aż tyle, wszystkie myśliwce CAP będą walczyły z osłoną myśliwską przeciwnika). Pozostałe myśliwce obrońca może przeznaczyć dowolnie albo do zwalczania osłony myśliwskiej atakującego, albo do zwalczania bombowców.

Ad 4. W celu określenia wyniku walki myśliwców obrony plot z myśliwcami eskortującymi każdy z graczy rzuca taką ilością kości ile kluczy myśliwców przeznaczył do tej walki. Wyniki kości porównuje się ze sobą, porównując ze sobą poszczególne kości porządkując je według wysokości wyniku. Uzyskanie wyniku wyższego wyniku na konkretnej kości eliminuje myśliwiec przeciwnika (przeciwnik traci jedną kość spośród kości odpowiadających samolotom myśliwskim). Remis na kości oznacza brak straty.

W podręczniku mamy przykład. 

Atakujący rzuca 8 kośćmi (bo tyle ma kluczy samolotów myśliwskich) a obrońca pięcioma CAP. Uzyskano wyniki:

Gracz	1	2	3	4	5	6	7	8
Atakujący	10	9	7	6	6	3	2	1
Obrońca	10	10	7	5	3

Atakujący wygrał na kościach  4 i 5, zestrzeliwując trzy samoloty CAP. Natomiast, obrońca wygrał na  kości 2 - straty Atakującego 1 obrońcy 2. Należy zapisać je w arkuszu śledzenia postępów walki lotniczej w wierszu Escort/Bomber Losses to CAP (atakujący) lub w kolumnie CAP (obrońca). W następnej wyprawie, będzie trzeba uwzględnić poniesione straty.

Ad 5. Teraz obrońca ma szansę na zestrzelenie atakujących bombowców. Jeśli obrońca ma jeszcze kości CAP do walki z bombowcami, może ich wszystkich użyć przeciwko jednemu konkretnemu typowi bombowców, albo rozdzielić je według własnego uznania. Decyzja musi jednak zapaść zanim jakakolwiek kość zostanie rzucona. Decyzja o rozdziale swoich myśliwców jest ważna, bo poszczególne typy bombowców trafia się z różną trudnością – bombowce nurkujące 10+, torpedowe 9+, bombowce 8+. Obrońca rzuca kośćmi. Wynik równy lub wyższy od wymaganego oznacza zestrzelenie samolotu przeciwnika. Jednak naturalna jedynka uzyskana na kości oznacza zestrzelenie myśliwca. No cóż. Atakujący może mieć pretensje tylko do siebie. W końcu sam rzucał. :)

Obydwaj gracze zapisują poniesione straty w odpowiednich komórkach karty śledzenia postępów wyprawy lotniczej.

Ad 6. Teraz atakujące bombowce natykają się na ogień plot. Obrońca ma tyle kości obrony plot ile wynosi suma parametru AA jego wszystkich okrętów (dużo tego, np. HMS King Georg V ma ich 16). Kości AA obrońca może swobodnie rozdzielić na poszczególne typy atakujących samolotów (atakują wszystkie typy bombowców plus myśliwce, którym udało się przetrwać walkę z osłoną myśliwską floty obrońcy). Atakujący dla każdego typu swoich samolotów zapisuje straty.

Ad 7. W ostatecznym ataku na okręty biorą udział tylko te samoloty, którym udało się przetrwać osłonę CAP i ogień plot. Teraz atakujący przystępuje do działania. :)

Myśliwce uderzeniowe – atakujący wybiera cel lub cele ataku myśliwców. Rozdziału kości dokonuje się dowolnie ale przed rzutem kośćmi. Trafienie okrętu następuje na wynik potrzebny do trafienia powiększony o 1 co odzwierciedla próbę manewrowania statku. Dla każdego zaatakowanego okrętu, atakujący rzuca tyloma kośćmi ile przeznaczył do ataku przeciwko temu konkretnemu celowi. Wynik większy lub równy wymaganemu oznacza trafienie i obniża zdolności plot danego okrętu o 1 za każde uzyskane trafienie.

Bombowce nurkujące - atakujący wybiera cel lub cele ataku bombowców nurkujących. Rozdziału kości dokonuje się dowolnie ale przed rzutem kośćmi. Trafienie okrętu następuje na wynik potrzebny do trafienia powiększony o 1 co odzwierciedla próbę manewrowania statku. Dla każdego zaatakowanego okrętu, atakujący rzuca tyloma kośćmi ile przeznaczył do ataku przeciwko temu konkretnemu celowi. Wynik większy lub równy wymaganemu oznacza trafienie. Dla każdego trafienia sprawdzamy jego skutki. W tym celu rzucamy kością K10 i dodajemy 1 bo jest to trafienie bombą i wynik porównujemy z wartością pancerza pomocniczego (SAV – Secondary Armor Value). Jeśli wynik jest mniejszy lub równy wartości SAV – następuje uszkodzenie połowiczne (Half Damage) – okręt otrzymuje 5 pkt. uszkodzenia, a jego wskaźnik plot (AA) jest trwale zmniejszony o 1. Jeśli wynik jest większy od SAV – następuje pełne uszkodzenie (Full Damage) – okręt otrzymuje 10 pkt. uszkodzenia a trafienie jest traktowane jak krytyk od ognia artyleryjskiego i wymaga dodatkowego testu. Każde trafienie bombą od bombowca nurkującego powoduje także zmniejszenie o jeden parametru liczby operacji lotniczych danego okrętu (ship’s flight operations – Flt Ops).

Samoloty torpedowe - atakujący wybiera cel lub cele ataku samolotów torpedowo-bombowych. Rozdziału kości dokonuje się dowolnie ale przed rzutem kośćmi. Trafienie okrętu następuje na wynik potrzebny do trafienia powiększony o 1 co odzwierciedla próbę manewrowania statku. Dla każdego zaatakowanego okrętu, atakujący rzuca tyloma kośćmi ile przeznaczył do ataku przeciwko temu konkretnemu celowi. Wynik większy lub równy wymaganemu oznacza trafienie. Dla każdego trafienia sprawdzamy jego skutki. W tym celu rzucamy kością K10 i wynik porównujemy z wartością pancerza pomocniczego (SAV – Secondary Armor Value). Jeśli wynik jest mniejszy lub równy wartości SAV – następuje uszkodzenie połowiczne (Half Damage) – okręt otrzymuje 9 pkt. uszkodzenia. Jeśli wynik jest większy od SAV – następuje pełne uszkodzenie (Full Damage) – okręt otrzymuje 18 pkt. uszkodzenia a trafienie jest traktowane jak krytyk od torpedy i wymaga dodatkowego testu.

Samoloty bombowe - atakujący wybiera cel lub cele ataku samolotów bombowych. Rozdziału kości dokonuje się dowolnie ale przed rzutem kośćmi. Trafienie okrętu następuje na wynik potrzebny do trafienia powiększony o 2 co odzwierciedla próbę manewrowania statku i trudność jego trafienia z lotu poziomego. Dla każdego zaatakowanego okrętu, atakujący rzuca tyloma kośćmi ile przeznaczył do ataku przeciwko temu konkretnemu celowi. Wynik większy lub równy wymaganemu oznacza trafienie. Dla każdego trafienia sprawdzamy jego skutki. W tym celu rzucamy kością K10 i dodajemy 1 bo jest to trafienie bombą i wynik porównujemy z wartością pancerza pomocniczego (SAV – Secondary Armor Value). Jeśli wynik jest mniejszy lub równy wartości SAV – następuje uszkodzenie połowiczne (Half Damage) – okręt otrzymuje 7 pkt. uszkodzenia, a jego wskaźnik plot (AA) jest trwale zmniejszony o 2. Jeśli wynik jest większy od SAV – następuje pełne uszkodzenie (Full Damage) – okręt otrzymuje 14 pkt. uszkodzenia a trafienie jest traktowane jak krytyk od ognia artyleryjskiego i wymaga dodatkowego testu. Każde trafienie bombą od bombowca powoduje także zmniejszenie o jeden parametru liczby operacji lotniczych danego okrętu (ship’s flight operations – Flt Ops).

No i co dalej. Pamiętajmy, że podręcznik podstawowy dotyczy wojny na Pacyfiku. Jeśli mówimy o atakach lotniczych nie możemy zapomnieć o atakach…. KAMIKAZE! :)

Ataki kamikaze – każdy typ samolotu japońskiego może być użyty do ataku kamikaze. Atak kamikaze przebiega podobnie jak atak zwykłych samolotów – muszą się przedrzeć przez osłonę CAP i ogień plot. Ataki kamikaze muszą być zadeklarowane w momencie wyboru celów ataku. Samoloty kamikaze są traktowane jako zniszczone niezależnie od skutku ataku. Kamikaze który trafił w cel powoduje automatyczne trafienie krytyczne skutkujące pożarem okrętu i redukuje jego zdolność AA o 1 za każde trafienie. Dodatkowo rzuca się kością K10 a wynik porównuje z pancerzem SAV. Jeśli wynik jest większy, atak kamikaze powoduje 1K10 punktów uszkodzeń (trzeba rzucić kością) oprócz normalnych uszkodzeń spowodowanych przez atak lotniczy. Ataki kamikaze mogą być deklarowane tylko w czasie pierwszej i drugiej wyprawy lotniczej. Ochotnicy nie dożywają do trzeciej wyprawy, niezależnie od tego czy ataki kamikaze były deklarowane w trakcie pierwszych dwóch wypraw lotniczych.

W czasie rozgrywania scenariuszy, w których cel jest na kotwicy albo stracił możliwość poruszania się, nie uwzględnia się jego bonusu wynikającego z możliwości unikania trafienia.

Kontrola uszkodzeń

Ponieważ dwie pierwsze wyprawy bombowe mają miejsce dzień przed bitwą nawodną. Skutki wszystkich uszkodzeń muszą zostać rozstrzygnięte zanim bitwa zacznie się na dobre.

Obrońca dla każdego okrętu, który ma krytyk pożar (Fire) albo nabieranie wody (Flooding), ponownie rzuca kością i sprawdza wynik w odpowiedniej tabeli kontroli uszkodzeń (fire/flooding damage control table). Pożar i nabieranie wody załoga może powstrzymać, ale mogą one samoistnie pogłębiać uszkodzenia okrętu.

Ale to nie koniec. Każdy okręt z trwale uszkodzonym sterem musi wycofać się z akcji. Okręt z krytykami uszkodzony mostek obniża swój wskaźnik CMD. Jeśli wartość CMD spada do 6 lub niżej, okręt musi wykonać pozytywny test dowodzenia. Jeśli nie wycofuje się z akcji.

Ad 9. Teraz dopiero następuje zamiana ról atakującego z obrońcą i powyższe kroki 3-9 powtarzamy. Uszkodzenia będące wynikiem ataku lotniczego wdraża się dopiero po tym jak obydwaj gracze byli już w roli broniącego i atakującego.

Ad 10. Samoloty które przetrwały walkę wracają na pokłady swoich lotniskowców i… może się okazać, że nie mają gdzie wrócić. Wtedy toną. Po każdej wyprawie lotniczej (po ostatniej nie ma to już znaczenia), każdy z graczy podsumowuje liczbę samolotów poszczególnych typów, które były wyznaczone do CAP i do grupy uderzeniowej i przetrwały starcie. Uzyskane liczby wpisuje się w odpowiednie pola arkusza śledzenia postępów wyprawy lotniczej pod nagłówkiem Total Survivors. Suma ich nie może być większa niż sumaryczna pojemność wszystkich lotniskowców we własnej flocie. Poszczególne samoloty rozdziela się pomiędzy lotniskowce dowolnie, zapisując nowe wartości w kartach okrętów (nie przekraczając ich sumarycznej pojemności), ale uwzględnia się tylko te lotniskowce, których wskaźnik Flt Ops jest wciąż nie mniejszy niż 1.

Druga wyprawa następuje po zaaplikowaniu skutków wszystkich uszkodzeń z pierwszej wyprawy.

Ostatnia wyprawa wypada w losowej turze. Po zakończeniu drugiej wyprawy jeden z graczy rzuca kością K10. Uzyskany wynik wskazuje turę, w której nastąpi ostatnie starcie sił powietrznych. W stosunku do pierwszych dwóch wypraw wprowadzono jednak pewne zmiany.

Modyfikator manewru unikania - gracze mogą zadeklarować dla każdego z okrętów, które nie mają znacznika uszkodzenia krytycznego steru lub mostka i mają przynajmniej dwa punkty ruchu, że będą wykonywać manewry unikania. Aby o tym pamiętać, przy okręcie kładzie się znacznik Evading Action.

Ogień plot – w czasie trzeciej wyprawy atakujący deklaruje cele ataku i przydziela do nich atakujące samoloty przed ogniem plot. Do określenia ilości kości AA sumuje się wskaźniki AA tylko tych okrętów, które są w 12 calach od celu ataku.

Kontrola uszkodzeń od trzeciej wyprawy ma miejsce łącznie z pozostałymi uszkodzeniami w tej turze i jest wykonywana w fazie końcowej tury.

W trzeciej wyprawie mogą wziąć udział samoloty tylko z tych lotniskowców, których wskaźnik Flt Ops jest nie mniejszy niż 1, nie mają przechyłu, są pływające i nie wycofały się z bitwy.

I to by było na tyle. Nie wiem czy wam się to podoba. Jest to według mniej najtrudniejszy element gry Naval Thunder. Na jednym z forów spotkałem się z opinią, że jest on najmniej udany, ale pozostawiam to ocenie każdego z Was.  

Dodajmy jeszcze, że zgodnie z zasadami podstawowymi, lotniskowce mogą zostać wydzielone z grupy uderzeniowej wraz z okrętem eskortującym a ich samoloty mogą atakować spoza stołu. Nie znaczy to jednak, że pozostają bezkarne. Ale o tym napiszę omawiając użycie okrętów podwodnych.

W zasadach opcjonalnych można także korzystać także z lotnictwa lądowego.

 CDN